I przyszła zima, taka prawdziwa. Za oknem prószy śnieg, tak bezszelestnie pokrywa wszystko biała powłoką. Ten widok mnie uspokaja. A spokój mi dzisiaj potrzebny. Zawsze jak patrzę na padający śnieg, to wpadam w dziwną melancholie. Czuję się jak w bajce.
A dzisiaj do tego jeszcze jak w bajce i jak zamknięta w szklanej kuli... jestem w pracy..15 godzin mało bajkowych sytuacji. Nie jest bezszelestnie. Jest ciągły dźwięk telefonów, setki rozmów, setki maili, szybkie decyzje, podniesiony poziom adrenaliny . Trzeba dać z siebie wszystko, wyciągnąć z siebie 100% . Nie dać się melancholii, chwycić dzień za rogi i potarmosić nim trochę.
I tradycyjnie dziękuję już Elicie która mnie dzisiaj "naładowała" pewnym obrazkiem, którego ja niestety nie mogę tu wrzucić.
Dzięki Wam dziewczynki ....jak tylko mam spadek mocy, to do Nas wchodzę.
OLA SIĘ ŚMIEJE... cieszy się zimą???
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz